Déclaration des droits de l'homme et du citoyen de 1789.

Article premier

Les hommes naissent et demeurent libres et égaux en droits. Les distinctions sociales ne peuvent être fondées que sur l’utilité commune.

(les autres articles pourront suivre après la traduction dans vos langue des précédents.)

LS:

Declarasion del deretes del uman e del sivitan de 1789 (mil setsente otdes non)

Article prim

L'umanes nase e permane libre e egal en deretes. Le distinges sosial pot'eser fundat solmente sur l'utilite comun.

Déclaration des Droits de l’Homme et du Citoyen

Deklaracio pri Homaj kaj Civitanaj Rajtoj

Les Représentans du Peuple François, constitués en Assemblée Nationale, considérant que l'ignorance, l'oubli ou le mépris des droits de l'Homme sont les seules causes des malheurs publics et de la corruption des Gouvernemens, ont résolu d'exposer, dans une Déclaration solemnelle, les droits naturels, inaliénables et sacrés de l'Homme, afin que cette Déclaration, constamment présente à tous les Membres du corps social, leur rappelle sans cesse leurs droits et leurs devoirs ; afin que les actes du pouvoir législatif, et ceux du pouvoir exécutif pouvant à chaque instant être comparés avec le but de toute institution politique, en soient plus respectés ; afin que les réclamations des Citoyens, fondées désormais sur des principes simples et incontestables, tournent toujours au maintien de la Constitution, et au bonheur de tous.
En conséquence, l'Assemblée Nationale reconnoît et déclare, en présence et sous les auspices de l'Être Suprême, les droits suivans de l'Homme et du Citoyen.

La Reprezentantoj de la Franca Popolo, kuniĝintaj en Nacia Asembleo; konsiderante, ke la malagnosko, la forgeso aŭ la malrespekto de la homaj rajtoj estas la solaj kaŭzoj de la publikaj malfeliĉoj kaj de la registara korupto; decidis elmeti en solena Deklaracio la naturajn, necedeblajn kaj sanktajn rajtojn de la homo, por ke tiu Deklaracio — konstante antaŭ la membroj de la socia korpo — senĉese memorigu al ili iliajn rajtojn kaj devojn; por ke la aktoj de la leĝfara povo kaj tiuj de la plenuma povo — povantaj esti ĉiumomente komparataj kun la celo de ĉia politika institucio — estu pli observataj; por ke la petoj de la civitanoj — de nun bazitaj sur simplaj kaj nekontesteblaj principoj — ĉiam celu la vivtenon de la Konstitucio kaj ĉies feliĉon.
Konsekvence la Nacia Asembleo agnoskas kaj deklaras, kun la ĉeesto kaj sub la egido de la Supra Estulo, la jenajn homajn kaj civitanajn rajtojn.

Article premier.
Les hommes naissent et demeurent libres et égaux en droits. Les distinctions sociales ne peuvent être fondées que sur l'utilité commune.

Artikolo 1^a
La homoj denaske estas liberaj kaj egalaj laŭ rajtoj. La sociaj diferencigoj povas baziĝi nur sur la komuna utilo.

En kotava: http://www.kotava.org/fr/fr_remsuteks_1789dakteks.pdf

'

Je m'essaie en uropi:

Pri artikel.

Humane gen id staj lifri id egli in rege. Sosial dissigade moj sia fund solem su komùn uzid.

Le Reprezentantes del Pople Fransian, constituat en Asemble Nasional, considerante ce l'inioransie, l'obliv o le despresie del deretes uman es le sol cauzes del desgrasies public e del corupsion del Governes, av resolvet ecspozir, en un Declarasion solene, le deretes natural, inalienable e sacrat del Uman, afince este Declarasion, constantemente prezente a tot le Membres del corpe sosial, recorde a li sempre su deretes e su deveres ; afince l'actes del poter lejislativ, e les del poter egzecutiv potente a tot instante eser comparat com l'objet de tot institusion politic, esese pereste plu respectat ; afince le reclamasiones del Sivitanes, fundat doravante sur prinsipes simple e incontestable, tornat sempre al manten del Constitusion, e al felisite de totes.
En consecuensie, l'Asemble Nasional reconose e declara, en le prezensie e sub l'auspisies del Eser Suprem, le deretes secuente del Uman et del Sivitan.

Citation :

Article premier.
Les hommes naissent et demeurent libres et égaux en droits. Les distinctions sociales ne peuvent être fondées que sur l'utilité commune.

En Mannace Racothan

Jocÿa próbhath

Pthe romaël llimbheraël om ssémvhaël siçoáx om yiyaccÿoáx cÿrónjathaššthi. Pthe jvícÿska sivjan vjha soicas llenašša vaétsasmá rrolloárja

Article II

Le but de toute association politique est la conservation des droits naturels et imprescriptibles de l’homme. Ces droits sont la liberté, la propriété, la sûreté et la résistance à l’oppression.

Article II (duim)

L'objet de tot asosiasion es le conservasion del deretes natural e imprescriveble del uman. Este deretes es le librite, le propriete, le securite e le rezistansie al opresion.

Article III

Le principe de toute Souveraineté réside essentiellement dans la Nation. Nul corps, nul individu ne peut exercer d’autorité qui n’en émane expressément.

Article III (treim)

Le prinsipie de tot soverenite rezide esensialment' en le nasion. Nul corpe, nul indivudue pot' egzerser un autorite ci destes no emanas' ecspresmente.

En sambahsa, sur Scribd : http://fr.scribd.com/doc/191609115/Franceois-Declaration-Iom-Rects-Al-Mensc-Ed-Al-Civ

et comme certains ne peuvent accéder à Scribd :

FRANCEOIS DECLARATION IOM RECTS AL MENSC ED AL CIV

1789

Ies representers ios franceois folk, constituen do National assemblee, aynd od id ignorance, id myehrsen au id honn iom menscenrects sont ia saul causes iom public biedas ed ios corruption iom gouvernements, hant gwaukanasct os expones, in un solenn declaration, ia natural, inalienable ed saker rects al mensc, kay tod declaration, dayim present vasyims members ios social corps, i mimehmeiha ira rects ed dohlgs; kay ia acts ios legislative magh ed ta ios executive magh, ghehdend ses ye cada instant comparet ei ziel os cada politic institution, siant it meis respectet; kay ia keupens im civs, sult nuntos ep simple ed incontestable prabhils, wehrtent semper do id manteino ios Constitution ed do quanten noroc.

- Yinjier, id National assemblee recogneiht ed declaret, in presence ed sub ia auspices ios Supreme Ses, ia sehkwnd rects al mensc ed al civ.

1st article : Mensci gnahnt ed remane leur ed egal in rects. Social enderkweitens poitte ses sulta tik ep commun utilitat.

Article 2 : Id ziel os cada association est id conservation iom natural ed imprescriptible rects al mensc. Ta rects sont lure, vetat, salvtat ed resistence contra waurg.

Article 3 : Id principe os cada souveraintat wehst essential-ye in id Nation. Neid corpos, nel individu poitt bunges autoritat quod ne gwehmt express-ye tetos.

Article 4 : Lure consist poitte kwehre quanto ne skehtht alyanghen. Also, id bungos iom natural rects es cada mensc hat ka deiks tik qua swekwehrnt alyims members ios societat id brungos tom sam rects. Ta deiks poitte ses bestohmen tik ab loy.

Article 5 : Loy poitt forbehde tik ia agsa vierdnic ei societat. Quanto ne est forbohden ab loy ne poitt ses oistabhen, ed ad nimen poitt ses dwighto kwehre quo id ne wehlt.

Article 6 : Loy est wekwos ios general vol. Vasyi civs poitt smyehre personal-ye, au per irens representers, ids formation. Id dehlct ses id sam pro quantens, kweter id protect we puneiht. Vasyi civs, esend egal dia id, sont kathalika admissible vasyims public decsims, places ed employs, sekwent ir imkan ed aun alyum enderkweiten quem tod iren virtuts ed talents.

Article 7 : Cada mensc poitt ses accusen, arresten ed xihn tik in ia falls bestohmt ab loy ed sekwent ia formes id hat prescript. Qui beudent, spehdeihnt, dostringent we dostringeihnt arbitrair wehlens dehlgent ses punihn; bet cada civ appellen we sizen in virtut os loy dehlct obedihes fauran : se vinovateiht per id resistence.

Article 8 : Loy dehlct panges tik schtrafs strict-ye ed aweis necessar, ed anghen poitt ses punihn tik in virtut uns leg pact ed promulget pre id delict, ed legal-ye dostrict.

Article 9 : Cada mensc esend presumpt innocent hin el hat esen declaren mujarim, sei est kohnst lasim arreste el, cada rigor quod ne esiet necessar kay salvihes els person dehlct ses strehng-ye enderwaurgen ab loy.

Article 10 : Nimen dehlct ses beswurghen ob siena mayns, hatta religieus, eid ir manifestationo ne troublet id ordre public establiet ab loy.

Article 11 : Id leur communication om mens ed mayns est oino iom precieusst menscenrects ; itak cada civ poitt bahe, scribe, drucke leur-ye, ploisko tehrpt responde de id abuse tos lure in ia falls bestohmt ab loy.

Article 12 : Id garantie iom rects al mensc ed al civ naudht un public force ; todghi force est instituet pro quanten vantage, ed ne pro id particular utilitat em quim est betrust.

Article 13 : Pro id posdehrjen ios public force, ed pro ia administration masrafs, un commun contribution est lasim ; id dehlct ses egal-ye dayn inter vasyens civs, sekwent ir makdours.

Article 14 : I civs poitte constate, per seswo au irens representers, id naudh ios public contribution, consente id leur-ye, sehkwe ids neud, ed bestehme ids quote, base, recuper ed duren.

Article 15 : Id societat poitt budes cada public agent ad bayane els administration.

Article 16 : Cada societat in quod id garantie iom rects ne est swekwohrn, ni id separation iom maghs bestohmen, hat neid Constitution.

Article 17 : Vetat esend un inviolable ed saker rect, nimen dehlct beghsasce id, ploisko kun public nieudhe, legal-ye constatet, keupt aweis to, ed sub id condition uns prabh ed tamhide buychaunken.

Un beau défi-traduction !

Bon, puisque vous m'avez devancé, je brûle les étapes...   

Lingue Simple

Declarasion del Deretes del Uman e del Sivitan de 1789 (mil setsente otdes non)

Le Reprezentantes del Pople Fransian, constituat en Asemble Nasional, considerante ce l'inioransie, l'obliv o le despresie del deretes uman es le sol cauzes del desgrasies public e del corupsion del Governes, av resolvet ecspozir, en un Declarasion solene, le deretes natural, inalienable e sacrat del Uman, afince este Declarasion, constantemente prezente a tot le Membres del corpe sosial, recorde a li sempre su deretes e su deveres ; afince l'actes del poter lejislativ, e les del poter egzecutiv potente a tot instante eser comparat com l'objet de tot institusion politic, esese pereste plu respectat ; afince le reclamasiones del Sivitanes, fundat doravante sur prinsipes simple e incontestable, tornat sempre al manten del Constitusion, e al felisite de totes.
En consecuensie, l'Asemble Nasional reconose e declara, en le prezensie e sub l'auspisies del Eser Suprem, le deretes secuente del Uman et del Sivitan.

Article prim

L'umanes nase e permane libre e egal en deretes. Le distinges sosial pot'eser fundat solmente sur l'utilite comun.

Article II (duim)

L'objet de tot asosiasion es le conservasion del deretes natural e imprescriveble del uman. Este deretes es le librite, le propriete, le securite e le rezistansie al opresion.

Article III (treim)

Le prinsipie de tot soverenite rezide esensialment' en le nasion. Nul corpe, nul indivudue pot' egzerser un autorite ci destes no emanas' ecspresmente.

Article IV (cuatrim)

Le librite consiste en poter far tot este ce no nose a l'otres : asi l’egzersisie del deretes natural de tot  uman no ave limit salve estes ci garanti al otre Membres del Sosiete, le goz deste mesme deretes. Este  limites pote solmente eser determinat per le Lej.

Article V (sincim)

Le Lej ave le derete de defender solmente l'acsiones nosiv al Sosiete. Tot ci no es proibit per le Lej no pot' eser impedit, e nul pot' eser obligat a far este ce le no manda.

Article VI (sesim)

Le Lej es l’ecspresion del volite jeneral. Tot le Sivitanes ave le deret de concorer personalmente, o mediante su Reprezentantes, a su formasion. Le dev' eser le mesme por totes, ce esese protejente o puninte. Tot le Sivitanes esente egal a su ocles, es egalment' admisible a tot dignites, postes e emplees  public, segun su capasite, e sen otre distinge ce este de su virtue e talentes.

Article VII (setim)

Nul uman pot'eser acuzat, arestat, ne detenit salve en le cazes determinat per le Lej, e segun le formes ce le av prescrivet. Aceles ci solisita, ecspedi, egzecuta o fa egzecutar ordres arbitrarie, dev' eser punit ; ma  tot Sivitan clamat o arestat en virtue del Lej deve obedir imediatmente : le se fa culpable per su rezistensie.

Article VIII (otim)

Le Lej dev' establir solmente punisiones strictemente e evidentemente nesesarie, e nul pot'eser punit salve en virtue de un Lej establit e promulgat anteriormente al delit, e legalmente aplicat.

Article IX (nonim)

Tot uman esente prezumit inosente aste ce le es declarat culpable, si se judi indispensable arestar le, tot rigor ci no esese nesesarie por garantir su person, dev'eser severmente reprimit per le Lej.

Article X (desim)

Nul dev'eser persecutat por su opiniones, mesme relijioz, con tante ce su manifestasion no pertuba l’orde public establit per le Lej.

Article XI (des-unim)

Le libre comunicasion del penses e del opiniones es un del deretes plu presioz del Uman : tot Sivitan pote donce parlar, escriver, imprimir libremente, salve a responder del abuz deste librite, en le cazes  determinat per le Lej.

Article XII (des-duim)

Le garantision del deretes del Uman e del Sivitan nesesita un forse public : este forse es donce instituit por l’avantaj de totes, e no por l’utilite particular destes al cual es confiat.

Article XIII (des-treim)

Por le manten del forse public, e por le despenses d’administrasion, un contribusion comun es indispensable. Este dev'eser repartit egalmente entre tot le Sivitanes, en funcsion de su aptites.

Article XIV (des-cuatrim)

Tot le Sivitanes ave le deret de constatar, per se mesme o per se Reprezentantes, le nesesite del  contribusion public, de consentir le libremente, de secuer su empleasion asi com de determinar su cuotite, su baz, su cobrasion e su durasion.

Article XV (des-sincim)

Le Sosiete ave le deret de petir conte a tot Ajente public de su administrasion.

Article XVI (des-sesim)

Tot Sosiete en le cual la garantite del Deretes no es garantit, ne le separasion del Poteres determinet, no ave Constitusion.

Article XVII (des-setim)

Le propriete esente un deret inviolable e sacrat, nul pot' eser privat del mesme, salve cuande le nesesite public, legalmente constatat, egzije le de maner evidente, e sub le condision de un juste e previe indenizasion.

Los umanos nazquên í manorân libres í equáles den derectos. Las distinczíones sociales nun probên ester fundatas sùlamiente  sôre la unitad comúna.
Les hommes naissent et demeurent libres et égaux en droits. Les distinctions sociales ne peuvent être fondées que sur l’utilité commune.

Le reste en espéranto:

Artikolo 2-a
La celo de ĉia politika asocio estas la konservo de la naturaj kaj neperdeblaj homaj rajtoj. Tiuj rajtoj estas libereco, proprieto, sekureco kaj rezisto kontraŭ subpremo.

Artikolo 3-a
La principo de ĉia suvereneco esence kuŝas en la nacio. Nenia popolparto, nenia individuo povas plenumi aŭtoritaton, kiu ne venas de ĝi.

Artikolo 4-a
Libereco estas la rajto fari ĉion, kio ne malutilas al aliulo: tiel la plenumo de la naturaj rajtoj de ĉiu homo havas la nurajn limojn, kiuj garantias al la aliaj socianoj la ĝuon de tiuj samaj rajtoj. Tiujn limojn povas determini nur la leĝo.

Artikolo 5-a
La leĝo rajtas malpermesi nur la agojn malutilajn al la socio. Oni ne rajtas malhelpi tion, kion la leĝo ne malpermesas; kaj oni ne rajtas devigi iun fari tion, kion ĝi ne ordonas.

Artikolo 6-a
La leĝo estas la esprimo de la ĝenerala volo. Ĉiuj civitanoj rajtas mem aŭ per siaj reprezentantoj partopreni ĝian faron. Ĝi estu sama por ĉiuj, ĉu por protekti ĉu por puni. Egalaj laŭ ĝi, ĉiuj civitanoj ankaŭ estas akcepteblaj por ĉiaj publikaj oficoj, postenoj kaj laboroj laŭ siaj kapabloj kaj kun nenia diferencigo krom tiuj laŭ la virtoj kaj talentoj.

Artikolo 7-a
Oni rajtas akuzi, aresti kaj teni iun nur en la okazoj determinitaj de la leĝo kaj laŭ la formoj preskribitaj de ĝi. Kiuj instigas, faras, plenumas aŭ plenumigas arbitrajn ordonojn, tiuj estu punitaj; sed ĉiu civitano vokita aŭ arestita laŭ la leĝo tuj obeu: lia rezisto igas lin kulpa.

Artikolo 8-a
La leĝo faru nur strikte kaj evidente necesajn punojn; kaj oni rajtas puni iun nur laŭ leĝo farita kaj promulgita antaŭ la delikto kaj laŭleĝe aplikata.

Artikolo 9-a
Ĉar ĉiun homon oni supozu senkulpa ĝis la deklaro pri lia kulpo, se oni opinias lian areston nepra, la leĝo severe punu ĉian rigoraĵon, kiu ne necesus por sekurigi la homon.

Artikolo 10-a
Neniun oni maltrankviligu pro liaj opinioj, eĉ religiaj, kondiĉe ke iliaj montroj ne konfuzu la publikan ordon aranĝitan de la leĝo.

Artikolo 11-a
La libera komuniko de la pensoj kaj opinioj estas unu el la plej altvaloraj homaj rajtoj: ĉiu civitano do rajtas libere paroli, skribi, presi, kondiĉe ke li ne troprofitu tiun liberecon en la okazoj determinitaj de la leĝo.

Artikolo 12-a
La garantio de la homaj kaj civitanaj rajtoj necesigas publikan forton: tiu forto do estas starigita por ĉies intereso, ne por la privata utilo de tiuj, al kiuj oni konfidis ĝin.

Artikolo 13-a
Por vivteni la publikan forton kaj por la administraciaj elspezoj nepras komuna monkontribuo: ĝi estu egale dividita inter ĉiuj civitanoj laŭ iliaj kapabloj.

Artikolo 14-a
Ĉiuj civitanoj rajtas konstati mem aŭ per siaj reprezentantoj la neceson de la publika monkontribuo, libere konsenti ĝin, pririgardi ĝian uzon, kaj determini la kvoton, la bazon, la kolekton kaj la daŭron.

Artikolo 15-a
La socio rajtas pridemandi ĉiun publikan agenton pri lia administrado.

Artikolo 16-a
Ĉiu socio, en kiu oni ne garantias la rajtojn kaj ne determinis la dispartigon de la povoj, ne havas konstitucion.

Artikolo 17-a
Ĉar la proprietoj estas nemalobservebla kaj sankta rajto, oni rajtas senigi neniun je ĝi, krom se la laŭleĝe konstatita publika neceso evidente postulas tion kaj kun la kondiĉo de justa kaj antaŭa kompenso.

Jecticlo 1 (uno) :

Omni los umanos natalant jevrus i jecualus an zrethos. Las zitaxjunas ne potent fundasti sir la utilita homunem.